Şehzade, Osmanlı İmparatorluğu'nda padişahın oğluna verilen unvandır. Osmanlı İmparatorluğu'nda padişahın çocukları arasında taht kavgalarının yaşanmaması ve tahtın düzenli bir şekilde devredilmesi amacıyla şehzadelere farklı eyaletler veya bölgeler yönetmesi için görevler verilirdi. Şehzadeler, genellikle tahtın veliahtı olarak kabul edilir ve yeteneklerine ve niteliklerine göre eğitim alarak devlet yönetimi konusunda yetiştirilirdi. Bir şehzade tahta çıkmadan önce tahta çıkmış olan padişahın ölümü veya tahttan feragat etmesi gibi durumlarda velayet makamında bulundurulurdu.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page